شوالیه های خائن
- afshinsafaee
- می 5, 2025
- بدون دیدگاه
دلهره و اضطراب وجود همه اهالی قلعه را فرا گرفته بود. در هوایی سرد و مه آلود، خبر رسیده بود که چهار شوالیه خائن برای بردن گنج با ارزش قلعه هم قسم شده اند و رهسپار هستند.
باید گنج را در هزار توی قلعه مخفی و برای محافظت از قلعه تمهیداتی اتخاذ می کردند …
همه گنج ها نیاز به حفاظت دارند. سیستم امنیتی لازم دارند. نیروهای ویژه باید برای محافظت آموزش ببینند. برنامه ریزی لازم است.
نیمچه داستان بالا رو گفتم که یه بابی بشه برای ورود به یک موضوع مهم که این روزها بیشتر از قبل داریم گرفتارش می شیم.
ارزشمندترین گنج و موهبتی که به ما آدما داده شده، مغزمونه.
باهاش یاد میگیریم، فکر می کنیم، خلق می کنیم، عاشق می شیم و طعم لذت رو می چشیم. حالش خوب باشه، خوبیم و نباشه، داغونیم. اگه خوب تربیتش کنیم و ازش استفاده کنیم، مثل غول چراغ جادو می تونه ما رو به آرزوهامون برسونه و اگه هواشو نداشته باشیم، پیر میشه، ضعیف میشه و در نهایت آلزایمر.
متاسفانه، دنیای ما محیطی سالم برای مغزمان نیست و توانایی فکر کردن، تمرکز، یادگیری، رشد و انسان بودن داره تهدید میشه. می خوام به نقل از کتاب بی حد و مرز نوشته جیم کوئیک، 4 تا تهدید مهم این روزها برای سلامت مغز و کار کرد درستشو مطرح کنم.
من اسم این تهدیدا رو شوالیه های خائن گذاشته ام. با انتخاب این اسم هم البته هدف داشته ام. شوالیه به این دلیل انتخاب کردم که مهارت دارن و بدرد بخور هستن و خائن، چون باعث تضعیف مغز ما، اون گنج بی نهایت، می شن.
این چهار تا شوالیه عبارتند از:
- سیل اطلاعات دیجیتال
- حواس پرتی دیجیتال
- فراموشی دیجیتال
- استنتاج دیجیتال
جریان اطلاعات بسیار زیاده و هر لحظه تعداد اطلاعات جدیدی که با آن مواجه هستیم واقعا انبوه و غیر منصفانه است. این حجم عظیم اطلاعات منجر به دستپاچگی، اضطراب و بی خوابی می شه. در داده ها و سرعت بالای تغییرات دست و پا می زنیم و به دنبال راهکارها و ابزارهایی هستیم که کمی کارایی، عملکرد و آرامش ذهنی خود را پس بگیریم.
باید برای مقابله با این شوالیه برنامه داشته باشیم. بدونیم چطوری اطلاعات رو دسته بندی کنیم و از بین حجم زیاد مطالب و داده ها کدام ها بدرد می خورن و باید روی آنها متمرکز شویم و کدام ها بدرد ما و تخصصمان نمی خورن و رها کنیم. باید برنامه ریزی کنیم کدام وب سایت ها را دنبال کنیم و کدام ها را از لیستمان خارج کنیم، کدام پیج های اینستاگرامی را دنبال کنیم و کدام ها را حذف و آنفالو کنیم.
شوالیه دوم حواس پرتی دیجیتاله. فوران لذت آنی ناشی از دوپامین دیجیتالی، جایگزین توانایی مان در حفظ توجه و تمرکز لازم برای روابط عمیق، یادگیری عمیق و کار عمیق شده. دقت کردین دائم در حال اسکرول کردن اکسپلور اینستاگرام هستیم. موقع حرف زدن با خانواده، موقع کتاب خواندن، موقع فیلم دیدن و …
شوالیه دوم، خیلی خطرناکه و علاوه بر کاهش شدید کارایی مغز، ممکنه به ساختار داخلی مغز آسیب بزنه و انواع اختلالات روانشناختی رو برامون ایجاد کنه. حواس پرتی دیجیتال.
تا حالا شده موقع یه کار مهم تلفن همراهتون رو چک کنین؟ جواب این سئوال صد در صد مثبته. همه ما گرفتار این موضوع هستیم. موقع غذا خوردن، صحبت با عزیزان، فیلم دیدن، ورزش کردن، کتاب خواندن و … دائم گوشی هایمان را هم چک می کنیم. این همان شوالیه خطرناکی است که به گنج ذهنمان حمله می کند. این شوالیه خطرناک عادتمون می ده از آنچه در لحظه مهمه غافل بشیم و تمرکزمون از دست بره.
هر بار که حواسمون از لحظه حال پرت میشه، برگشتن به حالت قبل زمان می بره و مطلب از دستمون در میره و ذهن توی این رفت و برگشت ها خسته میشه و کاراییش بشدت پائین میاد.
شوالیه سوم، فراموشی دیجیتاله. وابستگی ما به ابزارهای دیجیتال، اینترنت و این روزها هوش های مصنوعی، باعث شده بخش به خاطر سپاری مغزمون ضعیف و ضعیف تر بشه.
اصطلاح “استفاده کن یا از دست بده” (Use it or lose it) خیلی برای توصیف شوالیه سوم توصیف خوبیه.
کم کم دیگه مغز و ذهنمون در بخاطر سپاری حتی موارد حیاتی هم داره ضعیف عمل می کنه. چند نفرمون شماره تلفن پنج تا از اعضاء خانواده را حفظ هستیم؟
این شوالیه خطرناک باعث شده حتی دایره لغاتمون در زبان مادری کاهش پیدا کنه و دیگه مثل قدیما از لغات فاخرتر استفاده نکنیم.
یکی از مشکلاتی که ماشین ها برای ما آدما درست کردن بی تحرکی بود که تبعاتش شد بیماریها و مشکلاتی که تکنولوژی دیجیتال و هوش مصنوعی داره درست می کنه تبعاتش کاهش کارایی مغز و در آینده نزدیک بیماریهای مغزی خواهد بود. یعنی، گنجمون مورد حمله است. باید مواظب باشیم.
اما از سه شوالیه قبلی، شوالیه چهارم حتی خطرناکتر هم هست.
در جهانی که اطلاعات به وفور در دسترس هستن، بیراه نیست که بگیم کمی در استفاده از اطلاعات زیاده روی کرده ایم. این روزها و با ظهور هوش مصنوعی، حتی به نقطه ای رسیدیم که اجازه می دیم به جای ما فکر کنه و استدلال کنه و حتی بنویسه.
البته که من مخالف استفاده از هوش مصنوعی نیستم، همانطور که مخالف استفاده از ماشین نیستم! اما، طوری نشه تفکر و قدرت استدلال و استنتاج ازمون گرفته بشه.
مغز ما بزرگترین گنج و داشته ماست. قدرشو بدونیم
